Στο Δικαστήριο της ΕΕ κρίνονται τα ασυμβίβαστα των δικηγόρων - Παρέμβαση του ΔΣΑ>
Την Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2018, ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών παρέστη στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως διάδικος σε προδικαστικό ερώτημα που υπέβαλε το Συμβούλιο της Επικρατείας και αφορούσε το κώλυμα των κληρικών και μοναχών να διορισθούν ως δικηγόροι κατά το άρθρο 6 § 6 του Κώδικα Δικηγόρων. Το ερώτημα υποβλήθηκε κατά την εξέταση αίτησης ακυρώσεως του μοναχού Ειρηναίου, ο οποίος ζήτησε να εγγραφεί στον ΔΣΑ ως κοινοτικός δικηγόρος, προσκομίζοντας πιστοποιητικό ότι είναι μέλος του Παγκύπριου Δικηγορικού Συλλόγου.
Ο ΔΣΑ εκπροσωπήθηκε από τον Πρόεδρο, Δημήτρη Βερβεσό και τον προϊστάμενο της Νομικής Υπηρεσίας, Παναγιώτη Νικολόπουλο σε μία ακροαματική διαδικασία ενώπιον της μείζονος σύνθεσης του Δικαστηρίου που διήρκεσε τρεις ώρες και κατά την οποία οι δικαστές και η Γενική Εισαγγελέας απηύθυναν πολλές ερωτήσεις στο διαδίκους, ενώ τη διαδικασία παρακολούθησε πολυπληθές ακροατήριο.
Το κρίσιμο ερώτημα επικεντρώνεται στην εφαρμογή της § 2 του άρθρου 3 της οδηγίας 98/5/ΕΚ, κατά το οποίο μόλις προσκομίσει κοινοτικός δικηγόρος πιστοποιητικό κράτους μέλους καταγωγής, ο δικηγορικός σύλλογος του κράτους μέλους υποδοχής είναι υποχρεωμένος να τον εγγράψει. Κατά την άποψη του ΔΣΑ, η διάταξη αυτή έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 6 § 1 της ίδιας οδηγίας, κατά το οποίο ο δικηγόρος του κράτους μέλους καταγωγής υπάγεται στους δεοντολογικούς κανόνες του κράτους μέλους υποδοχής και κατά συνέπεια, εφόσον στον ελληνικό Κώδικα Δικηγόρων υπάρχει κώλυμα για την εγγραφή μοναχού ως δικηγόρου, η διάταξη του άρθρου 6 § 1 υπερισχύει και δεν υποχρεούται ο ΔΣΑ να τον εγγράψει, σύμφωνα και με τις αιτιολογικές σκέψεις 21 και 7 της οδηγίας.
Σε αντίθετη περίπτωση, ο ΔΣΑ υποστήριξε ότι δημιουργείται ο κίνδυνος σταδιακά να καταργηθούν όλα τα κωλύματα, εφόσον για το καθένα θα υπάρχουν κράτη μέλη που δεν θα το έχουν θεσπίσει ως κώλυμα και θα εγγράφουν δικηγόρους. Και τούτο παρότι η ΕΕ δεν έχει θεσπίσει ενιαίους δεοντολογικούς κανόνες για τη λειτουργία των δικηγορικών συλλόγων, αλλά επαφίεται στις εθνικές νομοθεσίες.